TİRİTÇİ MİTHAT - KONYA

Tirit ismini ''tiridine bandım'' ile özdeşleştirip , anlamını hiç merak etmeyen biri olarak Konya yolculuğuna günler kala başladım Konya'da ne yenir, nereye gidilir diye. 
etli bir çeşit kebap. Sunum tarzı yoğurtlu dönere benziyor. Taş fırında pişen pidelerin üzerine suyunu kaybetmemiş parmak parmak doğranmış kuzu but konuluyor. Sanırım etin lezzeti sinirlerinin tamamen alınmış ayıklanmış olması. 

Toprak kaselere önce pide ,üzerine et suyuyla birlikte kuzu etleri, ufak ufak doğranmış yeşil biber ve domates koyuluyor, taş fırında pişiriliyor. Pişmesine yakın tava yoğurdu ekleniyor.  Yoğurdun, etin suyu ile yumuşayan adeta tekrardan lezzetlenen pideler bile tek başına lezzet şöleni. 

Pişen tiritin üzerine maydanoz serpilerek servis ediliyor. Masada muhakkak ekmek oluyor. Pide zaten var ekmeğe ne gerek demeyin çünkü masanızda duran ekmeğin çoğunu et suyu, yoğurt ve yağ karışımına banarak bitiriyorsunuz. 

Adından da anlaşılacağı gibi Mithat en iyi bildiği işi yapıyor, sadece tirit yapıyor. O yüzden garsonlar ne yersiniz diye sormak yada menü vermek yerine tek mi buçuk mu diye soruyor. Ayrıca tiritle ne içilir sorusunu, tirit yedikten sonra nokta nasıl konulur sorusunun cevabını da duvarda bulabiliyorsunuz. Böylelikle ne söylesem diye saatler geçmiyor. 

Tirit ile birlikte havuç suyu içilir iddiasına rağmen lezzetini bozabilir, havuç suyu baskın lezzetiyle tiriti öldürür korkusuyla içecek olarak birşey tercih etmedim. Fakat Mithat ın da söylediği ''Tiritin gideri zerde'' mottosuna uyup yemekten sonra zerde yedim. 

Zerde çok sevmem, aramam, tatlıların arasında asla tercih etmem ama burada yapılan zerde kavramları altüst ediyor. Şölene altın vuruş yapıyor. Kesinlikle denenmeli, tadılmalı. 

Lezzet büyük olunca mekanı hiç anlatmadım.Sokak arasında, hala modernleşmeyen tarzda, girişi ahşap ve sarmaşıklarla sarılmış bir yer Tiritçi Mithat. İçeri girdiğinizde de büyük bir dünya beklemeyin çünkü 5-6 masa var sadece.